Родны куточак - детский стих, первый в Голосе на белорусском языке!

Добрый день, Голосята! И особое приветствие землякам!

Сегодня нашла стихотворение, которое я писала ещё когда училась в школе. Решила поделиться с вами. Может у кого-то в детстве тоже были такие чувства к своему родному краю.

Но не судите строго, в те годы я ещё не знала, что такое и как использовать ямб, хорей и амфибрахий). Поэтому размер разный от четверостишия к четверостишию.

Мой родны кут,
Кут блакітных вачэй,
Непарыўных пут
І шчаслівых дзяцей.

Гэты кут даражэй
Мне за ўсё на зямле.
Няма нідзе прыгажэй
І мілей для мяне.

Нібы люстэркі, ззяюць
Зямлі беларускай азёры.
Скарб беларусы маюць
Большы за ўсе горы.

Зямля – матуля наша,
Як люблю цябе я.
Салаўінай песняй скажаш,
Як жыве мая сям’я.

Мой родны кут,
Колькі на тваім шляху пакут!
Усё сцярпела, усіх перамагла
Наша беларуская зямля.

Ты заўседы прыгажуня,
І калі ні пагляджу я,
Восенню ўсе ўборы
Ззяюць золатам, як зоры.

А ў лесе, нібы сніцца,
Усюды схованы брусніцы.
Ходзіш, як па дыване.
Не відаць зімы нідзе?

А зіма не спіць даўно!
Час яе прыйшоў ужо.
І яна накрыла снегам,
Захапіла ўсё, хоць спехам.

Усе бярозы ў шэрані сівеюць,
Ледзяшы ад холаду бялеюць.
Зіма ўсе схавала да вясны.
Кветкам і травіцы сняцца сны.

Якая ты прыгожая, Радзіма,
Калі цвіцеш вясною дзіўна!
Птушкі, дрэвы і звяры
Дачакаліся вясны.

Калі ў небе свеціць сонца,
Калі гудуць пчолы бясконца,
Гэта прыгажосць - усё ты,
Куточак родненькай зямлі.

Белы бусел ляціць
Над любімай зямлей,
Каб дабром асвяціць
Прастор Радзімы маёй,

Каб убачылі шчасце мы
У вачах нашых дзяцей.
Гэты агеньчык непагасны
Павінны ахоўваць мацней.

Хай будзе вольнай Беларусь,
Прыгожай і шчаслівай!
Табой, куточак, ганарусь,
Бо ты мая Радзіма!

фото, кроме шапки, взяты из источников со свободным доступом.

Подпишитесь на @Lumia, чтобы узнать новые факты!

---

Полезное	Конкурсы	Разное
БЛОГ	ВЫРАСТИ БЛОГЕРА	ЭСТАФЕТЫ
ДИЗАЙН	ВЗЛЁТ	АФОРИЗМЫ
ДОМ И СЕМЬЯ	РИФМОМАРАФОН	ТВОРЧЕСТВО
САМОРАЗВИТИЕ	ДРУГИЕ	СОВСЕМ РАЗНОЕ